چرا کتابها دوست ما هستند؟ چرا میگوییم یار مهربان ماست؟ کتابها مثل دوستها، همهجورند. کتاب خوبی که ما را با خودش در زندگی همراه میکند؛ فقط در ذهنمان ذخیره نمیشود بلکه با هم زندگی میکنیم.
کتاب بد هم… خُب همینطور است.
بعضی کتابها خواننده را آدم دیگری میکنند. با خواندن آنها رشد میکنیم، بزرگ میشویم، بهتر میشویم.
هیچ شک و تردیدی در این نیست که بشریت برای زندگی، رشد، بهترشدن ودر یک کلام سعادتیافتن، به کتاب نیازمند است. اگر نیست چرا خداوند کلامش را در کتاب قرارداد؟ چرا راه نجات و سعادت را در کلام نهاد و چرا آخرین و مهمترین معجزه پیامبران کتاب مقدس قرآن است؟
کلام و کتاب با سرشت آدمی عجین شده و به همین دلیل است که با خواندن کتاب آرامش میگیریم. فرقی نمیکند در چه سنی و در چه جایی کتاب میخوانیم مهم این است که کلمات و جملات کتاب ما را با خودش به دنیای دیگری میبرد و هنگامی که کتاب را تمام میکنیم انگار زندگی دیگری را تجربه کردهایم.
ای کاش بین روزمرگیها، فرصتی هرچند کوتاه برای این دوست آرامشبخش و یار مهربان مهیا کنیم و به فرزندانمان بیاموزیم که کتاب بهترین دوست ماست.
به قلم مدیرمسئول انتشارات دیانت